maandag 18 april 2011

Verslag 14 April ‘Stagelopen of het vervullen van een LAP met een functiebeperking’

Afgelopen weken had ik een vrij volle agenda met diverse afspraken die al ruim vooraf gepland waren en een aantal afspraken die kort vooraf werden aangekondigd (Astbest controle om verbouwvergunning te verstreken aan mijn verhuurder bijvoorbeeld).

Aangezien ik vrij actief ben voor het CNV(J) en ook in het netwerk GroenLinks Chronisch Zieken en Gehandicapten zit, had iemand van het CNV(J) mij getipt over de lezing van studeren op maat, men zocht nog sprekers en het liefst met praktijk ervaring. Binnen GCZ is de WAJONG regeling 1 van mijn kerntaken, vanuit het CNV(J) bezoek ik samen met een andere WAJONGER werkgevers uit heel het land om uitleg te geven dat WAJONGERS niet vies van werken zijn, wat hen kwaliteiten zijn en hoe eenvoudig de regelgeving zou kunnen werken bij het in dienst nemen van een WAJONGER.

Zo’n kans liet ik natuurlijk niet liggen en zeker nu niet met de idiote plannen van het huidige kabinet omtrent bezuinigingen op o.a. de WW, SW en de WAJONG regeling etc;
o.a. mijn privé en soort gelijk ervaringen aan de kaak stellen en daarbij ook goede alternatieven aandragen vanuit mezelf en deels GroenLinks gedachtegang.

14 April mocht ik mee werken aan een lezing over studeren op maat, vooraf wilde ik natuurlijk veel voorbereiden wat niet gebeurd was, op 14 April schreef ik snel een spiek briefje ter aanvulling op de lezing van 30 minuten die ik zou willen geven.. Men zou vanuit het publiek maar aan komen met technische vragen over diverse regelingen en je kunt de juiste term niet vinden als antwoord ;-)

Hier in Hoogeveen was het vrij warm voor de tijd van het jaar, trok dus een dun T-shirt aan met een nette dunne blouse die je niet hoeft te strijken, pleurde in mijn rugzak 1 extra tshirt, broek, ondergoed en lichamelijke verzorging’s producten en ik was klaar voor vertrek naar Den Haag (Zou in Den Haag blijven i.v.m. uitnodiging DWARS met een discussie en workshop over Democratie op 15 April).
Naarmate ik dichter in de buurt van Den Haag kwam verdween de zon steeds meer en werd het ook een stuk koeler, begon steeds meer spijt te krijgen dat ik niet iets dikkers aangetrokken had.

Bij aankomst in Den Haag nuttigde ik eerst een bak koffie, nam iets te eten en bracht mijn nicotine verslaving weer op pijl. Vervolgens liep ik door naar de Haagse Hoogeschool en bij aankomst op locatie zocht ik de juiste zaal op. Mezelf even netjes voorgesteld aan iedereen die mee werkte aan de lezing en vooraf kort nog even overlegd met de organisator van de lezing wat mijn plannen waren.

Tegen 14:15 ging de lezing van start en ik vond het best koud toen ik stil zat ;)

Bart de Bart (voorzitter studeren op maat) opende de lezing, gaf een korte uitleg over het doel van de lezing en kondigde de sprekers aan.

Ans Pelzer (beleidsmedewerker FNV) mocht als eerst van start gaan, zij vertelde over de problemen waar jonge werknemers met een functiebeperking tegenaan lopen. Tevens liet zij door een actrice een voorbeeld uit haar boek uitbeelden waarbij iemand een geestelijke beperking had maar best wel ‘goed’ zou kunnen functioneren. Damn, dat deed ff pijn. Er werd een persoon uitgebeeld met een (lichte) hersenbeschadiging waarbij met name het korte termijngeheugen slecht is maar het lange termijn geheugen vrij goed, zij werkte al heel lang bij haar broer in de winkel en deed dat ook met plezier wanneer ze zo nu en dan maar eens duidelijke instructies kreeg en vooral veel structuur natuurlijk. De broer vertrok naar het buitenland, de personage uit dit voorbeeld kreeg een nieuwe baas die geen structuur kon bieden, gehaast was en collega’s dreven alleen maar een beetje de spot met omschreven personage aan. Wat omschreven personage moest doen deed ze eigenlijk wel goed, iets langzamer misschien, soms even wat extra aandacht aan schenken maar het maakte haar wel volledig mens.

Lonneke Jansen (bemiddelingsconsulent Emma At Work) was als 2e spreekster van start gaan, was ik even blij dat ik toen niet hoefde te spreken want mijn tekst was ik even helemaal kwijt. Lonneke Jansen gaf ongeveer het zelfde aan, voor dat ze begon met spreken melde ze eerst weer even tot haar zelf wilde komen omdat ze geraakt was door voorgaande voorbeeld (1 minuutje).

Emma At Work is een non-profit uitzendbureau, opgericht door het Emma
Kinderziekenhuis AMC, die jongeren met een chronische lichamelijke ziekte of beperking helpt met hun eerste ervaringen op de arbeidsmarkt. Lonneke Jansen vertelde vanuit haar werk als bemiddelingsconsultant over haar ervaringen met jongeren en bedrijven en de mogelijkheden voor jong gehandicapten.

Karen van der Haar (bemiddelingsconsulent CAP 100) nam het stokje van Lonneke Jansen over en vertelde veel over CAP 100 en wat deze doet.
CAP 100 koppelt kandidaten met een fysieke functiebeperking aan potentiële werkgevers. Vanuit haar werk gaf Karen van der Haar een visie geven op de struikelblokken en kansen die zij tegenkomt voor mensen met een fysieke functiebeperking.

Ter afsluiting was ik zelf aan de beurt als ervaringsdeskundige, mijn deel van de lezing moest deels in gaan op de verhalen vanuit de vorige 3 spreeksters en het moest over mezelf gaan omdat ik het hele traject al doorlopen had. Ik begon ‘rustig’ in vogelvlucht te vertellen sinds wanneer ik Chronisch ziek was geworden (15e), wel mijn Mavo diploma wilde afmaken en dat ik v.a. mijn 18e meteen WAJONGER was. Vervolgens gaf ik aan omdat het stukken beter met mij ging het thuis zitten maar niets vond en een herkeuring bij het UWV had aangevraagd omdat ik mijzelf niet gehandicapt vond, ja ik had mijn beperkingen maar kon ook heel veel wel.. ik hoopte op een studie maar werd weer naar huis gestuurd in de vorm van je hebt een ziekte, wees blij met je uitkering etc; (ergens was die opmerking heel logisch, zelf was ik ook te vaag en onduidelijk omtrent mijn vraag).

Ik vervolgde mijn betoog dat ik rond 1997/1998 nog een keer naar het UWV was gestapt, dit maal destijds met een hele duidelijke vraag: Ratelde op dat ik handig met computers was, hoe goed het wel niet met mij ging en dat ik dus graag weer naar school zou willen met als doel om aan het werk te kunnen gaan.

Vertelde in vogelvlucht dat ik v.a. 1998 een BBL opleiding mocht volgen (MBI 3), 1 jaar school en 1 jaar stage, en wilde laten merken dat je gewoon wel duidelijk moest wezen in je vraagstelling aan het UWV. Over het 1e jaar school had ik niet veel verteld behalfe dat dat gewoon 5 dagen school waren en een halve dag daarvan praktijk lessen.

Ik begon naar mijn eigen idee wat duidelijker te worden over mijn stage verzoek, ik als assistent systeembeheerder wilde namelijk stage lopen binnen de zorg.. Dat kan toch niet? Reken maar van Yes, binnen de ICT is vraag gestuurd werken een heel belangrijk onderdeel gaf ik aan en mede daardoor kon ik stage lopen binnen de zorg. Snel ging ik verder met vertellen dat cliënten, collega’s en ook de cliënten raad zeer tevreden waren over mijn functioneren en mij tipten om maar te gaan solliciteren wat mij ook direct een baan opleverde na het behalen van mijn diploma op MBI niveau 3 en 4.
Vatte heel kort samen wat mijn taken waren tussen 2000 en 2006 zodat mijn kwaliteiten duidelijk naar voren kwamen, zoiets als een job-coach ook benoemd werd om aan te geven welke mogelijkheden er zijn/waren en ging mijn betoog verder met per wanneer ik ontslagen was (2006), doorstroom naar de sociale werkvoorziening met lange wachtlijsten, opnieuw studie aanvragen met daarbij de opmerking dat deze voor mij afgewezen was etc; Bovenstaande wat ik vertelde was redelijk voorbereid door mezelf, had immers vooraf een aantal onderwerpen waarover ik iets zou gaan vertellen in een powerpoint presentatie gezet.

Bij de afsluiting miste ik nog een tabblad, nu al klaar dacht ik bij mijn eigen, dat kan niet!
In een fractie van 1 seconde vroeg ik mij af heb je verteld wat je binnen GroenLinks doet, voor het CNV(j) doet, stichting de Zonnebloem (en overig vrijwilligers werk) en lichtjes het MLM gebeuren.. Ja dacht ik bij mijn eigen maar ik mis toch nog steeds iets wat ik graag kwijt wilde.

Ik kreeg een waas voor mijn ogen, dacht bij mijn eigen ga niet vertellen waarop je je ‘voorbereid’ had, vertel ter afsluiting wat je van dit alles vind in het hier en nu!

Ik stelde duidelijk dat ik er begrip voor had dat er (op diverse posten) bezuinigd zou moeten gaan worden, dat ik het van de zotte vind dat diverse regelingen samen gevoegd moeten worden, uitkeringen 5% procent omlaag en het werkelijke probleem niet aanpakken. Ik zij letterlijk:”Geef mij 1500 Euro”,”dan ga ik nu een jaar naar school gevolgd door een jaar stage en ik kom zeker aan het werk” Melde erbij in vogelvlucht dat ik niet op de hoogte was van nieuwe studie prijzen, maar dat ik daar logischerwijs op doel.

Ik zij ook letterlijk:”Er zijn WAJONGERS die werkelijk niets meer kunnen”,”daar ga je toch niet op bezuinigen?!”,”stop geld in WAJONGERS die wel willen en kunnen!”
Ik noemde ook zonder schaamte mijn netto loon en benadrukte hoe duur de WAJONG is op maand basis wanneer men zo door blijft sukkelen en dat ik het niet accepteren kan dat een WAJONGER die echt niets meer kan flink geraakt zal gaan worden.

Doe mijn maandloon maar x 12, wat tevens geldt voor diverse overige WAJONGERS die een beetje tussen wal en schip vallen. 80 tot 100% afgekeurd, wel enkele fysieke beperkingen hebben maar dat mag zeker geen drempel kunnen zijn om wel aan het werk te komen.

Op het moment dat ik het gevoel kreeg dat ik nog dingen kwijt wilde in eigen woorden onvoorbereid kapte ik mezelf gewoon af, rekenen is leuk maar wenste niet in herhaling van zetten te spreken.

Ontving een goed applaus en nadien ook diverse complimenten wat altijd leuk is om te horen, maar het visite kaartjes delen met zowel sprekers als een aantal bezoekers is helemaal mooi mee genomen ;-)

Tijdens en voor de borrel ben ik iig met 4 mensen in contact gekomen waarvan 1 misschien een vacature weet die bij mij past, 1 die mij misschien toch wel weer naar school kan sturen, 1 die diverse overige opties heeft etc;

Wat heb ik hier mee bereikt, want ik had met een goed gevoel de Haagse Hogeschool verlaten.. Zelf misschien aan de studie, aan het werk, kennis delen etc;
Dat is wederom een sterke kant van mijzelf, mocht ik qua kennis niet alles in huis hebben wat ik nodig zou hebben ben ik wel een geboren netwerker ;-)