zaterdag 7 september 2013

Gaaf, mijn gebitsprothese mag nu echt even uit.



Sinds afgelopen woensdag waren al mijn tanden en kiezen getrokken waarvoor ik een op maat gemaakte gebitsprothese van een week oud terug kreeg.

Ondanks dat ik totaal geen pijnklachten had en heb valt het eten en drinken zwaar tegen, vla eten gaat prima, een soort van ‘dikke’ vruchtenyoghurt hetzelfde verhaal, beide genoemden duren iets langer omdat ik mijn mond niet volledig kan sluiten (de lippen passen net op elkaar maar daarmee heb je het dan ook gezegd).

 Naast mijn normale voeding drink ik ook bijvoeding om op gewicht te blijven, dat spul vond en vind ik niet echt lekker (schudden voor gebruik want het klontert snel) en dronk het dus ook snel op (200 ml in 15a 20 seconden met een rietje).

Met gebit duurt dat zo’n 15a 20 minuten (dat wordt vaak schudden tussendoor wat 30 minuten maakt).

Vanaf vandaag mocht mijn gebit voor het eerst uit, kan nu op de normale manier 4x daags mijn mond spoelen en het gebit wassen. Ondanks dat je zal moeten leren eten en drinken met een kunst gebit zat en zit deze zelf ook niet helemaal goed.

Het stukje bij het gehemelte komt te dicht in de buurt van mijn ‘strottenhoofd’ waardoor je al heel snel kokhals neigingen krijgt, ondergebit ligt nu vrij los in mijn mond.

Had mijzelf voor vandaag voorgenomen om v.a. of na 16:00 met de spoelbeurten te beginnen, vooraf kon en mocht het niet volledig dus trok vanochtend mijn gebit er maar uit.

Spoelde mijn mond met water, maakte mijn gebit schoon en legde deze in een bakje water en slokte met gemak een normaal glas water op, ik had ook behoorlijke trek in eten en fikte gewoon een flinke kom erwtensoep op die ik meteen ook heel snel naar binnen kon werken (alleen de schijfjes rookworst sneed ik vooraf ff in vieren).

Vanaf het moment dat ik wat op mijn maag had (wat ook nodig is), slurpte ik met gemak mijn bijvoeding op door een dun rietje.

4x daags vanaf nu dien ik mijn mond te desinfecteren, moet er nog een handig schema voor verzinnen omdat je deels wel vaste tijden zal moeten aanhouden aldus advies.

Fris wakker worden lijkt mij een pre, het middag ontbijt tussen 12:00/13:00 vind ik ook heel belangrijk (zeker qua mijn eet gedrag), de warme maaltijd die door de weeks vrij variabel was en is i.v.m. met mijn periodieke reis gedrag (het is weer september en heb weer veel leuke en nuttige afspraken staan dus de warme maaltijd ga ik gewoon naar binnen werken), ronde 4 is voor het slapen gaan maar moet er telkens wel voor zorgen dat er minimaal een tijdsverschil blijft bestaan van 2 uren, indien dat niet lukt moet ik een ronde overslaan.

Om de 2 uur spoelen zou ook kunnen, maar dat is vast niet de bedoeling ;)

Het gebit zat en zit nog niet volledig zoals het zou moeten zitten, mijn ondergebit zit te los maar deze heb ik intussen veel beter onder controle. Mijn bovengebit vind ik zelf een rot ding, het plaatje wat tegen mijn gehemelte aan zit kwam en komt gevoelsmatig periodiek te dicht in de buurt van mijn strottenhoofd wat kokhals neigingen oplevert.

Mijn boven gebit blijft ook aanvoelen alsof je bij de orthodontist op bezoek bent geweest die de bovenbeugel net iets te strak heeft aangespannen.

Aanstaande donderdag heb ik weer een afspraak staan met REYS tandtechniek b.v., hoop natuurlijk dat zij de laatste kwaaltjes snel zouden kunnen gaan oplossen.

Gelukkig gaf men vooraf al aan dat ik nu rondloop met een soort van proef gebit die bij aanlevering ook zo spoedig mogelijk geplaatst zou moeten gaan worden (binnen 2 weken) wat ook gelukt is ;-)

Het zal een combinatie zijn van bijstellen en ff wennen, de zwelling aan mijn linker wang neemt intussen af.

Positieve afsluiter met een beetje humor, met gebit in durf ik weer een vriendelijke glimlach op te zetten wanneer ik een leuke voorbijgangster zag of zie..

Het mondeling groeten zou ik voorlopig toch maar ff moeten laten, tijdens een wandeling naar huis trof ik 2 gezellige dames.. Enkele meters vooraf hadden wij al wel wat oog contact, groeten zou kunnen en wat daarvan de gevolgen zouden kunnen gaan worden onbekend (zonder doelen).

Door de:”Hoi”,”hey”,”hallo” die ik op wilde merken tijdens het passeren klonk in spraak als een bezopen kerel met slpaak geblek en zowel mijn ondergebit en uiteindelijk ook bovengebit lieten los.

Er werd wat ‘zenuwachtig’ gelachen met een knikje terug, wist zelf niet hoe snel ik even door zou moeten gaan lopen om de los zittende delen weer vast te gaan zetten..   

(Uiteindelijk schoten er 3 mensen in de lach)

donderdag 28 maart 2013

De eerste sponsoren zijn binnen!

26 maart 2013

Om mij te kwalificeren voor de loop van de Nacht van de Vluchteling ben ik natuurlijk veel sponsoren nodig, mijn voorlopige streefbedrag is 250,– en daarna wil ik het bedrag telkens proberen te verdubbelen.

Gisteren ging ik echt even anderhalf uur achter mijn pc zitten om alleen maar mailtjes te sturen naar vrienden, bekenden en mensen die in een van mijn netwerken zitten en dat zijn er best wel veel.

Ik verzond aan hen onderstaande bericht al dan niet in gepersonaliseerde vorm:

Hallo naam/allen 

Normaliter schrijf ik mensen uit mijn adresboek niet zomaar aan voor goede doelen,
dit maal doe ik het maar even wel omdat ik het heel belangrijk vind.

Tussen 9 en 10 mei vind de wandeling omtrent de nacht van de vluchtelingen plaats,
ik wil dit mee maken en voelen. Hiervoor hoef ik zelf maar 40 kilometer af te leggen te voet,
betreffende vluchtelingen hadden en hebben een grotere loop afstand achter de rug.

ik wil de Zuid-Soedanese vluchtelingen een veilige thuishaven aanbieden,
daarvoor is veel geld en mankracht voor nodig.

Zuid-Soedan licht bom vol met landmijnen,
daar wil je gewoon niemand naar terug sturen.

Met behulp van de wandeltocht die tussen 9 en 10 mei plaats vind probeer ik zoveel mogelijk geld in te zamelen om betreffende landmijnen te kunnen gaan verwijderen,
daarnaast gun ik de Zuid-Soedanese vluchtelingen a second chance plat uitgedrukt.

Zonder landmijnen krijgt men namelijk de kans om een veilig en normaal leven te starten.
Steun mij en klik op http://www.nachtvandevluchteling.nl/klaaswoltinge voor meer informatie.

ik hoop op je/jullie ondersteuning,

Vriendelijke groet,

Klaas Woltinge

Vandaag ontving ik mijn eerste sponsoren waar ik uiteraard zeer blij mee ben en daarnaast kreeg ik ook veel succes wensen binnen met en zonder goede tips hoe ik de wandeling het beste goed zou kunnen gaan voorbereiden.

Naast dagelijks een extra wandeling nemen wil ik vanaf morgen ook van start gaan met een persoonlijke training bij Fantasticsports Hoogeveen.

Tevens een goed moment om veel te gaan netwerken wat men vast wel goed vind, tijdens het Cardio fitness circuit wat in groepsverband plaats vind schenkt men je ook veel persoonlijke aandacht waar iedereen bij is.

“Klaas”,”ik hoorde dat je deel wilt gaan nemen aan een wandeltocht van 40 kilometer”,”zou je daar iets meer over kunnen gaan vertellen?” Dan volgt mijn verhaal en misschien krijg ik nog wat pr vragen en of een succes wens.

2 vliegen in 1 klap, kans op extra sponsoren en daarnaast een goede fysieke voorbereiding op de wandeling. Zo nu en dan kreeg en zal ik vast ook nog wel vragen gaan krijgen in de vorm van kun jij dat wel aan met jou beperkingen?

Ja, ik kan en durf het aan en laat mij adviseren door deskundigen, ook mijn diëtiste die mij persoonlijk goed kent via mijn huisarts en nu via de sportschool ga ik mee in gesprek voor de beste tips tijdens de wandeling. Het wordt dan dus echt een advies op maat omdat zij mij persoonlijk kent.

Het word bijvoorbeeld afgeraden om veel te snoepen, echt veel snoepen zal ik niet gaan doen tijdens de wandeling maar weet van mijzelf ook heel goed dat ik naast de volkoren boterham juist wel wat extra suiker nodig ben om niet van mijn stokkie te gaan.

Voor de mensen die mij (goed) kennen en twijfelen over mijn kunnen, ik liet en laat mij natuurlijk wel adviseren door professionals die op de hoogte zijn van mijn actuele gezondheidsconditie.

Het is aan mijzelf om vooraf wel voldoende te gaan trainen en zelfs daarin kan ik gelukkig wel voldoende support vinden.

Qua kleed gedrag moet ik nog even kiezen of ik nu mijn GroenLinks T-shirt ga aantrekken onder of over kleding afhankelijk van het weer, mijn CNV(j) Realisten shirt of iets anders.

Ik wil tijdens de wandeling niet teveel mee sleuren, een rugzak met voldoende voeding voor onderweg en water, iets gezonds te drinken et cetera.

Een button van een bedrijf en/of organisatie past natuurlijk wel op mijn rugzak, voor de zware momenten neem ik alleen mijn MP3 speler mee en overweeg zelfs mijn mobiel thuis te laten (ben ik nog niet over uit).

zondag 10 maart 2013

Gelukkig kunnen sommige mensen eenvoudig met agenda’s schuiven.

Na een vrij volle week met veel vergaderingen en overleggen vanuit diverse netwerken en werkgroepen zou ik afgelopen vrijdag mij eens gaan richten op een thema die ik zelf heel belangrijk vind.

Participatie op de arbeidsmarkt!

Zoals de trouwe lezers van blogs, tv/radio acties en overige media misschien zullen weten, ik ben een Wajonger met een progressief ziektebeeld waarmee ik gerust 80+ zou kunnen worden.

Via een UWV traject mocht ik tussen 1998 en 2001 op hen kosten naar school, wilde destijds systeembeheerder worden en daar schoolde ik mij dus ook voor op kosten van het UWV.

De studie was 2 jaar lang hard leren, iedere werk dag tussen 9:00 en 17:00 om vakken te leren waarvan een halve dag per week praktijk lessen te volgen, het laatste jaar iedere volledige werkweek van maandag tot vrijdag stage lopen..

Ik mag niet opscheppen, de woensdag ochtend was ik niet te vinden op mijn stage adres tussen 8:00 en 17:00 maar in de schoolbanken tussen 9:00 en 12:00.

Destijds liet ik in de eerste 2 leer jaren zien dat ik wel degelijk een kennis knobbel in mijn hoofd had en heb zitten ondanks mijn fysieke beperking(en), bij het laatste jaar stage lopen had ik mijzelf ook echt goed bewezen.

Zelf ging ik stage lopen op een dagbesteding centrum voor mensen met een beperking, ‘vreemde’ keuze misschien maar ook een systeembeheerder behoord vraag gestuurd te kunnen werken.

“Klant” heeft geen armfunctie, wil toch graag zijn/haar stamboek online zien te vinden, ik liet zien dat dat wel mogelijk was d.m.v. het inzetten van hulp middelen.

Tijdens stage was ik gewoon in staat om alle vragen en opdrachten aan te passen aan de situatie, vanuit de opleiding werd daarover ook meteen aangegeven:”jij hebt alle theorie lessen omtrent dat onderdeel goed begrepen waardoor ik uiteindelijk ook mijn stage verslag afrondde met een ruime voldoende”

Tijdens mijn stage werd ik door diverse mensen getipt, ga hier solliciteren wat ik vervolgens ook deed, werd ook officieel aangenomen per 2001 na het behalen van mijn MBI opleiding en in de 2006 verloor ik mijn baan helaas.

Nadien was ik meerdere malen naar het UWV toe gestapt met de vraag:”Mag ik niet weer naar school?” de eerste keer was ik onduidelijk in mijn vraagstelling tijdens een herkeuringsverzoek die ik op eigen initiatief nam, mijn 2e verzoek was glas helder:”ik had 6 jaar positieve werkervaring opgedaan binnen de zorg maar werd uiteindelijk ontslagen door kennis gebrek waar wij wederzijds niet gelukkig van werden.”,”mag ik een SPW/SHP studie gaan volgen?”
Daarop kreeg ik een nee vanuit het UWV, de enigste optie in omgeving van 2007 was om betreffende opleiding binnen een termijn van 3 maand te kunnen starten en afronden.. Ik kan en kon veel maar dat wees ik af.

Mijn arbeidsdeskundige gaf aan mij mee, Klaas je hoeft je geen zorgen te maken om je uitkering, je bent en blijft gewoon arbeidsongeschikt.

Nadien vrij veel vrijwilligerswerk gaan doen en uiteindelijk ging ik mij ook inzetten voor het voormalig CNV(j) Wajong Werkt promo team, wat nu intussen de Realisten heet, CAP100 et cetera, hierbinnen ben ik nog steeds actief in meer of mindere mate.

Met name de presentaties die ik vanuit het CNV(j) geef door heel het land zijn glas helder over wat diverse Wajongeren kunnen ondanks hen beperkingen en hoe de werkgevers daarin ondersteund zouden kunnen worden via het UWV.

De wijze waarop wij vanuit het CNV(j) gaven en geven variëren op jaarbasis nog al, veelal in positieve zin maar bij een aantal bezoeken binnen mijn eigen regio waar ik wel mijn CV zou willen achterlaten krijg ik als slot vraag mee of ik wel weet waar zenuwen groeien, wat progressief betekend et cetera.

Beetje jammer dus, vooral veel angst vanuit de kant van de werkgevers.

Nu nog steeds heeft een werkgever die mij in vaste dienst neemt recht op veel ondersteunde vergoedingen, aanpassingen en de belangrijkste voor mijzelf scholing!!!

In mijn situatie was het toch zo eerst zien en dan geloven vanuit het oogpunt van de werkgevers? Door eerst te leren om mijn kennis weer actueel te maken, vervolgens ergens stage te lopen kan ik laten zien wat ik in huis heb en zullen bangere werkgevers ook iets minder angstig zijn om mij misschien toch wel in dienst te nemen.

Nu kaart ik mijn eigen ‘zielige’ verhaal aan, een paar maand terug was er een transgender te gast bij Casaluna op radio 1. ik schrok van haar verhaal en een aantal in-bel reacties van mensen die telkens gewoon worden afgewezen op vooroordelen of gewoon onkunde.

Op eigen titel had ik ook meteen een houding in de vorm van geef binnen het COC eens een deels Wajong werkt presentatie/de Realisten..

Ik werd verwacht om 13:00 in Amsterdam, voor mijn gemak nam ik maar een trein eerder en zette daarop ook mijn blokker kaart in wetende dat ik volgende week zaterdag ook in Utrecht wil zijn (bijeenkomst voor oud ZiGL’s 10, kennis maken met de ZiGl’s 11 en uiteraard om wat kennis uit te wisselen)

Tussen Meppel en Zwolle werd de trein rit een ‘ramp’, eerst een melding dat alles iets langzamer zou kunnen gaan wegens een storing (kan gebeuren), weer een stukje verder weer dezelfde mededeling en uiteindelijk in Zwolle aan gekomen mochten wij vrij lang wachten.

Sprak dus ook een conducteur aan voor een alternatief reis advies richting Amsterdam, de trein die naast ons stond zou dat wel redden en zou ik tussendoor 1x extra moeten overstappen. Ik zat nog geen 5 minuten, :”geachte dames en heren”,”dit is de eindbestemming van deze trein”,”wegens de wisselstoring reizen wij weer terug naar Groningen/Heerenveen?”
Wederom toch maar Zwolle 5a richting den Haag gepakt,
Lang wachten voor dat deze vertrok wegens de storing maar vlak voor dat ik geneigd was om uit te stappen vertok deze wel.

Vlak voorbij Zwolle werd ik nog even terug gebeld door iemand van het COC die even navraag wilde doen of ik wel op tijd zou aankomen waarop ik aangaf dat ik intussen voorbij Zwolle zat, wel een half uur later zou kunnen aankomen maar mijn presentatie zou kunnen inkorten.

Voor mijn gemak werden vervolg afspraken een half uur naar voren geschoven zodat ik wel de tijd zou kunnen nemen voor mijn vragen en ideeën.

Uiteindelijk arriveerde ik om 14:00 of iets daarna bij de geplande afspraak,
Voor onze afspraak zou ik maar 30 minuten nodig zijn en dat wij er 60 minuten voor zouden willen nemen was en is alleen maar leuk, bij binnenkomst werd ik welkom geheten en kreeg te horen dat ik alle tijd had, mijn gesprekspartner had zijn vervolg afspraken gewoon een dag uitgesteld zodat wij overal de tijd voor zouden kunnen nemen.

Dat kwam mijzelf wel erg handig uit, meestal neem ik in de trein voor een laatste keer door wat ik wel en niet vertellen wil en nu was het alleen maar bellen, smsen en toevalligerwijze een aantal mede passagiers helpen om hen trein rit aan de passen dus bij aankomst was ik best wel gaar.

Kon meteen plaats nemen in een vergaderzaal, kreeg een bak koffie naar keuze en wij begonnen meteen met ons gesprek, echt een presentatie geven was niet eens meer nodig, wij namen samen de presentatie door en hadden behoorlijk lopen brainstommer hoe wij het voor elkaar zouden kunnen gaan krijgen dat de gemiddelde werkgever zich soepeler ten opzichte  van bijvoorbeeld de transgender zou kunnen gaan opstellen omdat deze bij voorbaad al niet eens in dienst genomen worden terwijl men wel top talenten heeft.

Na een uur van wederzijds ideeën uitgewisseld te hebben spraken wij af om in contact met elkaar te blijven en vervolgde ik mijn rit weer naar huis.

Al met al toch een geslaagde dag J