dinsdag 13 december 2011

Armoede Werkt Niet!

Op 25 November ontving ik een mailtje vanuit het FNV over een aantal praktische dingen waar wij mee bezig waren geweest, in de afsluiting van de mail kreeg ik de vraag of ik op 10 December 2011 ook een stukje wilde vertellen over wat de gevolgen zullen zijn wanneer er bezuinigd zal gaan worden op ondermeer de WSW tijdens de Armoede Werkt Niet Manifestatie!

Bloed ging uiteraard stromen bij mij waar het niet kon gaan, jaaaaa ik wil heel graag mijn bijdrage leveren aan het manifest maar had tevens in November al diverse afspraken binnen GroenLinks, het CNV(j) Wajong werkt promotie team en wat andere afspraken tijdelijk stop gezet omdat ik even geen geld meer voor kan schieten.

Niet echt relevant om te weten maar ik reken ook graag vooruit, deze maand of in Januari 2012 dien ik minimaal 1 dag in de plus te staan, in Januari 2012 ben ik al meteen mijn eigen bijdrage van 220 Euro kwijt aan mijn ziekenfonds omdat ik gebruik maak van diverse hulpmiddelen

Klagen en zeuren vanaf de zijlijn zonder iets te ondernemen hou ik zelf absoluut niet van, daarom ben ik o.a. politiek en binnen het vakbondswezen graag actief, ging dus ook op de uitnodiging in onder voorwaarde dat ik vooraf een treinkaartje toegestuurd zou krijgen.

Afgelopen Zaterdagochtend ging hier dus ook vroeg de wekker,
tegen 05:50 stapte ik uit bed en knalde mijn pc aan om nogmaals exacte reis details door te nemen aangezien deze wel eens willen wijzigen door o.a. storingen of werkzaamheden aan het spoor, daarnaast wilde ik uiteraard in alle rust een stevig ochtend ontbijt nemen, het laatste nieuws door nemen, broodjes smeren voor onderweg etc;

ik werd om 13:00 verwacht bij 2 ruimtes van de Brabanthallen om te melden dat ik aanwezig was en uiteindelijk vooraf ook nog even overleggen met Jan Marijnissen wat ik allemaal zeggen wilde. Zelf zorgde ik er uiteraard voor dat ik al tegen 11:30 op het station van Den Bosch arriveerde, dan kon ik in alle rust mijn weg vinden naar de pendelbus van de PvdA en wat eten etc;

Omstreeks 12:00 of iets later kwam ik aan op locatie, gelukkig maar want ik had vooraf met 3 mensen een afspraak en dan zouden we elkaar wel moeten kunnen vinden. Na wat telefoontjes over en weer kon ik met Tjitske Siderius naar de artiesten/sprekers kamer waar allereerst een bak koffie of iets anders voor mij klaar stond met broodjes etc;

Vooraf wist ik al dat ik maar 1a 2 van de 4 onderstaande mogelijke vragen voorgelegd zou gaan krijgen.

- hoe lang sta je op de wachtlijst?
- Wat voor werk zou je willen doen in de sociale werkplaats?
- Wat doet het thuis zitten met je
- Hoe zie je de toekomst?

Vervolgens vatte ik heel kort mijn levenslijnen v.a. mijn 15e tot aan nu samen zodat hij een beetje kiezen kon welke vraag hij aan mij zou kunnen stellen, we waren daar vlot uit, ik zou de vraag krijgen Wat voor werk zou je willen doen in de sociale werkplaats? (stiekem hoopte ik een beetje op toekomst visie maar tijdens het voorgesprek moesten we snel overleggen en kon ik zelf moeilijk alle 4 punten toelichten).

Na het gesprek met Jan Marijnissen kon ik nog zo’n 30 minuten om diverse stands bezoeken of wat te eten en drinken in de artiesten/sprekers ruimte en daarna mochten wij (Siep Adolfs - directeur SW bedrijf Schiedam, Patrick van Nijnnatten – werknemer SW-bedrijf Schiedam, Gerard Veldhuis, lid OR SW bedrijf Top-Craft, Klaas Woltinge, staat tot op de wachtlijst voor de sociale werkplaats Hoogeveen, IBN / Macek Technika) opkomen.

Naast het podium voelde ik mij redelijk relaxed, de namen van de sprekers werden telkens 1 voor 1 opgenoemd zodat iedere spreker bij opkomst vooraf al een persoonlijk applaus kon verwachten. Naarmate het podium voller werd begon ik mij wel een beetje af te vragen:”waar zal ik straks ongeveer gaan staan i.v.m. de sprekers volgorde” Tegen de tijd dat mijn naam werd genoemd kwam ik iets wat stijfjes en ‘onzeker’ op maar dacht meteen rug recht houden.

Toen ik ongeveer op de plek stond waar ik zou moeten staan met het in ontvangst nemen van het eerste applaus keek ik ook al het publiek netjes aan, het duurde maar een fractie van een seconde en toen gierde heel even echt de zenuwen door mijn keel (zo ziet het er dus uit wanneer je tegenover +/- 6500 mensen staat). Er ging uiteraard meteen een knop in mij om en zag de groepsgrootte niet meer, vanuit trainingen vanuit het CNV(j) had ik al geleerd kijk nooit mensen recht in de ogen aan wanneer je een groot publiek toespreken moet maar kijk naar hen voorhoofden (‘gemeen’ maar handig trucje wat goed werkt)..

Na het applaus ontvangen te hebben en toen ik ook op de juiste plaats stond wachtend op mijn spreekbeurt voelde ik mij steeds meer ontspannen worden, eerst stond ik rechtop met mijn armen gestrekt langs mijn broek maar betrapte mij er op dat ik wel extreme na zweet handjes kreeg.. Mijn linker hand stak ik gewoon half in mijn broekzak en mijn rechterhand drukte ik een paar maal gewoon tegen mijn heup aan (staat wat relaxter en de handjes blijven droog).

Op een bepaalt moment stelde Jan Marijnissen mij voor om verder naar voren te komen op het podium en begon met de vraag:”Wie ben jij?”,”waar kom je vandaan?” etc;

Ik vertelde dat ik Klaas Woltinge was (Wajonger) woonachtig in Hoogeveen..
De vervolg vraag was zou je meer over jezelf willen vertellen waarop mijn antwoord kort en krachtig nee was (spreektijd verzamelen en wachtend op de vraag wat zou je willen doen).

Jan Marijnissen ging een beetje door op mijn situatie en vroeg uiteindelijk naar wat zou je willen doen binnen de sociale werkvoorziening? Dat was uiteraard het moment om mijzelf een beetje beter voor te stellen en vermelde dood leuk dat ik een opleiding had gevolgd in de richting van systeembeheerder, daarvan het diploma ook behaald had en dat ik iets zou kunnen gaan doen binnen de salaris administratie. Het eerste deel knalde ik er vloeiend uit, het woordje salaris administratie kon ik niet helemaal vinden en werd uiteindelijk salaris ‘administatrateur’ omdat ik daar wel goede ervaringen mee had opgedaan.

Jan Marijnissen ging door met vragen stellen en legde mij ook de vraag voor:”hoe lang ik op de wachtlijst stond?” Op dat moment pakte ik ook mijn eigen punt binnen de sociale werkvoorziening, vermelde dat ‘ik’ sinds begin 2006 op een stekkie wacht en pas tegen of na mijn 65e aan de beurt zou komen aldus de wachtlijsten (richting betaald werk).

Vanuit het publiek volgde daarop ook een heftig boee geroep in positieve zin,
Bij afsluiting ook wat applaus omdat ik ‘mijn’ verhaal verteld had en verplaatste mij weer een paar stapjes naar achteren op het podium.

Zat zelf te kiezen, nu het trapje af gaan naast het podium of ff netjes blijven staan waarbij ik voor het laatste koos. Op het moment dat mijn voorgaande spreker het podium verliet deed ik dat zelfde ook.

Jan Marijnissen stond intussen onderaan het trapje en bedankte mij voor mijn bijdrage, zelf vroeg ik om feedback en vermelde eerlijk hoe zat het met mijn gestotter dan omtrent salaris administratie? Als antwoord kreeg ik mee dat mijn verhaal duidelijk was en dat eigenlijk niemand dat opgemerkt zou kunnen hebben.

Links van mij stonden Tjitske Siderius die ook aangaf dat mijn optreden goed was en bij Sadet Karabulut deed ik nogmaals navraag waarop zij antwoordde:”Je kreeg het publiek met je mee”,”met wat je vertelde kwam je helder over!” dus een serieus compliment voor mezelf ;-)

Nadien besloot ik voor mijn eigen om even naar buiten te gaan, het foute rookertje binnen te halen en even een boterham naar binnen te werken. Werd zelf tot 2x toe aangesproken in de vorm van:”Hey Klaas”,”Goed gedaan man!” waarop een leuk babbeltje volgde..

Nadien raakte ik met meerdere mensen dieper in gesprek, omtrent mezelf….
Zelf mag ik dan wel de ‘gelukkige’ WAJONGER zijn die misschien heel veel zou kunnen,
Maar wordt niet toegelaten tot de huidige arbeid’s :

1. Mijn studie is niet actueel, bijscholing kan ik zelf niet betalen helaas
2. U hebt een zenuw aandoening waarbij tumoren op zenuwen zouden kunnen gaan groeien, in mijn persoonlijk geval is het waar! Ik had/heb NF 2, omtrent mijn gebreken was en ben ik ook glas helder.

Kwam er in mijn verleden een piep aankakken in de vorm van:”Klaas”,”je kunt heel veel”,”je weet ook heel veel”,”misschien kunnen wij wat leren van ‘jouw’” maar en daar komt ie! “Klaas”, “zoals je zelf aangaf kamp je met een zenuw aandoening waarbij tumoren op zenuwen groeien”,”wist je ook dat je zenuwen in je hoofd hebt?”

Zelf voelde ik mij destijds behoorlijk gekleineerd, had nadien ook een nader onderzoek ingesteld… Via o.a. mijn ex werkgever kreeg ik te horen dat men belang heeft aan een vast personeels- bestand, al kun je toezeggen dat je weinig ziek zal zijn wordt je gewoon aan de kant gezet!

De hele middag had ik uiteraard veel ge-netwerkt en/of mijn verhaal aangevuld.