zaterdag 14 januari 2012

Zal ik dit nieuwe jaar wel mijn hoofd boven water houden was de grote vraag

Eind December 2011 ontving ik een uitnodiging van Ronde Tafel met daarbij de mededeling dat men ook dit jaar weer druk bezig is met de organisatie van de Nieuwjaarsduik 2012. Omdat vooral wij het vorig jaar tot een groot succes hadden gemaakt, hoopten zij vanuit de organisatie dat wij ook dit jaar weer mee wilden doen.

Vanaf eind November en begin December zat ik nog te twijfelen en liet binnen vrienden en familie kring doorschemeren dat ik waarschijnlijk niet mee zou doen of dat ik het nog niet wist (deed ik natuurlijk alleen wanneer ik de vraag letterlijk voorgelegd kreeg).

In Januari 2011 wilde ik een duidelijk statement maken uit protest in de vorm van:”wat nou?”,”Deze ‘zielige’, ‘zwakke’ (vaak afgewen) gehandicapte donderstraal kan meer dan velen denken”

Hoe zat het ook alweer dat ik in omgeving 2007 op eigen initiatief wederom bij het UWV aanklopte voor studie mogelijkheden? Kreeg te horen wat de concrete mogelijkheden waren binnen een termijn van 3 maand en daarnaast de opmerking:”doe rustig aan”,”we kennen je ziektebeeld en daarom zal je ook blijvend in aanmerking komen voor een arbeid ongeschiktheid’s uitkering.” Ter afsluiting kreeg ik destijds ook mee dat ik ervan genieten moest!” Harder dan dat kon er eigenlijk niet in mijn smoel gemept worden (het was goed bedoeld maar toch achteraf gezien).

Natuurlijk was 1 Januari 2011 ook een uitdaging voor mijzelf, een beetje bluffen en grenzen verleggen.. Je zal maar gebluft hebben en een enorme stijfkop zijn, dan laat je toch ook zien wat je waard bent!

Dat bleef eigenlijk onhandig de tong uitsteken naar een ieder die mij allang afgeschreven hadden in welke vorm dan ook met daarbij de vraag doe me dit maar even na :P http://www.youtube.com/watch?v=YWhCuKPA0Sc

Nu 1 Januari 2012-01-12

Halverwege December 2011 begon mijn bloed natuurlijk weer te stromen waar het niet zou kunnen stromen en kreeg zelf wederom weer zin aan een verfrissende duik (gewoon doen dacht ik)!

Dit maal zat ik vooraf wel met 2 vragen:

1. Omtrent mijn gezondheid was het wat minder met mij gegaan afgelopen jaar waardoor ik ook veel minder gaan sporten ben, zou mijn rikketik zo’n sprong dan wel aan kunnen (nuchter gezien maar deels ook een onzinnig argument).
2. Wel heel belangrijk voor mezelf, in 2011 had ik mijn eigen al bewezen wil telkens een stap voorwaarts maken en een herhaling van zetten hoort daar niet bij!

Eind December schoot mij te binnen zal ik mijn eigen (opgesloten) gaan verpakken in een doos waarop diverse teksten gekalkt staan wat mij niet bevalt aan de komende begrotingen, mijn ideeën in die vorm waren te onduidelijk en praktisch gezien niet reëel.

Zelf ben ik bijvoeding nodig om maar zwaarder te worden, zo’n doos paste en past prima tussen mijn hals en net boven mijn kont (ben blij dat het voorlopig nog vergoed wordt)..

Op twitter stelde ik ook de vraag wie een origineel idee had en bij voorkeur zocht ik naar een GroenLinks thema en iets over de zorg. De beste tekst was toch wel (aan de voorkant van het shirt) Help ons ook in 2012 ons hoofd boven water te houden! Stem GroenLinks voor échte oplossingen.

(aan de achterkant) Want – gratis zwemles voor pgb-ers, gratis rondje vliegen in de JSF en 130 met je scootmobiel zijn dat niet! #OPRUTTE

1 januari was het zo ver, tegen 14:00 stapte ik uit mijn nest en ging vlot een hapje eten en wat drinken. Net voor ik vertrekken wilde moest ik ook nog even een noodstop maken op het kleinste plekje van de aarde.. Scheld vloek, geen smoesjes jongen gewoon gaan hardlopen dan kom je nog wel op tijd aan.

Bij aankomst herkende 1 van de organisatoren mij meteen en begeleide mij naar de inschrijf en kleed ruimte, toen ik omgekleed was kon ik binnen aansluiten bij een groepje die nog voor mij stonden die de teksten op mijn shirt wel heel interessant vonden (ff een kort momentje gesproken over hoe alles nu gaat en hoe het zou moeten gaan wanneer GroenLinks het voor het zeggen zou hebben)

Op een bepaald moment mochten we naar het water lopen en per groepjes sprongen mijn voorgangers het water in, tegen de tijd dat het bijna mijn beurt was begon ik al zachtjes te lopen en werd ik tegen gehouden door een van de organisatoren van Ronde Tafel, deze vermelde letterlijk aan mij:”jij mag als laatste”,”en je krijgt een speciale aankondiging dus wacht nog maar even.”

Prachtig dacht ik, zonder iets te zeggen begreep deze organisator van Ronde Tafel mij heel goed. Ik sloot me intussen alvast af van alles en begon mij op het water te concentreren en het start sein van Klaas je mag..




Zodra ik het start sein kreeg liep ik in een stevige looppas naar de rand van het water en keek waar ik ongeveer terecht wilde komen, toen werd ik ook meteen even wakker en dacht bij mijn eigen:”ik weet niet waar de camera’s staan van het grote beeldscherm waarop iedereen mee kon kijken”,”laat ik mijzelf maar langzaam 1x ronddraaien zodat zowel de voorkant als achterkant van mijn shirt goed in beeld komen te staan.” Eenmaal omgedraaid zocht ik weer naar het punt waar ik in het water wilde belanden en maakte de sprong, deze ging meteen een stuk beter dan vorig jaar… ik kwam precies op de plek terecht die ik vooraf ingeschat had, raakte wel koppie onder maar kon nu gelukkig zelfstandig snel genoeg op staan. Ook de weg naar het trappetje was een stuk eenvoudiger te vinden… Ontving divers applaus en er rende ook meteen een journaliste naar mij toe van de Hoogeveense Courant.

Had niet eens de tijd om een beetje overdonderd te zijn in de vorm van yes, dit is precies wat ik wil, nu ff gaan opletten wat ik zeg. Tijdens het lopen naar de kleedkamer vertelde deze in positieve zin ‘exact’ wat er vorig jaar gebeurd was:”vorig jaar was ik de aller eerste duiker”,”dit jaar de aller laatste”,”vorig jaar was het steen en steen koud”,”lag er eis etc;” wat ik allang vergeten was want dat eis was vooraf weg gehaald en herinnerde me alleen een aantal smeltende sneeuw bultjes..

Ze vroeg meteen hoe voelde het water aan waarop ik direct antwoordde dat ik ook het water een stuk minder koud aan vond voelen dan vorig jaar maar dat het ondanks dat best nog wel koud was. Ik plakte er aan vast dat mijn sprong gelukkig al veel beter ging dan vorig jaar.

We naderende aanmeld balie om te springen en ik kreeg de vraag:”Vorig jaar was je de eerste duiker”,”nu de laatste!”,”hoe zit dat?” Intern begon ik wat te grinniken met een gevoel van:”Yes”,”ga je straks met name veel richten op het PGB omdat je je eigen daar het meest kwaad om maakt momenteel!”

Eenmaal binnen aangekomen kregen we het wederom even over vorig jaar waarbij ik aangaf dat ik destijds wilde bewijzen dat ik ondanks mijn handicap ook veel dingen wel kon.. We kregen het over de teksten die op mijn shirt stond en zodra het woordje PGB viel kreeg ik het verzoek om mij eerst even om te kleden en daarna het interview af te maken (heel logisch eigenlijk).

In de kleed ruimte aangekomen kreeg ik diverse complimenten in de vorm van:”jij bent wel koppie onder gegaan”,”respect man!” Waarop ik wel eerlijk antwoord gaf dat dat niet mijn bedoeling was maar dat de sprong mij in verhouding met vorig jaar behoorlijk mee viel en ik had het ook niet eens koud..

Op het moment dat ik mijn t shirt uit wilde trekken kreeg ik het in ene wel steen koud, had het gevoel dat ik in mijn blootje in de sneeuw lag en het iets te kleine t shirt kon ik ook amper uit krijgen… Was bijna geneigd om te roepen:”wie wil mij even helpen om dit shirt over mijn schouders heen te trekken!”

Niet doen Klaasje, je bent een grote sterke vent met een grote mond die zo zelfstandig mogelijk wenst te blijven.Vanuit mijn eigen situatie zeker sinds het 1e kwartaal van 2011 drong tot mij door dat ik echt een PGB regeling nodig zou gaan krijgen.

Meneer Rutte snapt dat niet, aldus Rutte kan ik wel ondersteuning blijven ontvangen d.m.v. het CAK mits ik een eigen bijdrage lever, en dat noem ik nu juist geld verspilling pur sang omdat ik telkens maar enkele maanden per jaar hulp nodig ben in bijvoorbeeld de huishouding.

Dit kabinet snapt dat niet, komt geld tekort en moet gaan bezuinigen (wat GroenLinks ook zou gaan doen) en plukt zomaar overal geld vandaan om de huidige begroting matchent te maken (iets wat GroenLinks zeker niet wenst in deze vorm).

Dit kabinet schuift huidige problemen die spelen gewoon door naar de toekomst, wie dan leeft wie dan zorgt heet dat! Zelf ben ik een GroenLinkser met diverse liberale ideeën, maar wat er nu gebeurd kan echt niet!

Na het omkleden was ik nog even blijven rondhangen bij de soep stand, met een aantal mensen gesproken over de sprong en nog even gewacht op de journaliste die mij nog verder wenste te interviewen.

Al met al een geslaagde dag